Yonghe
Ta buddyjska świątynia znajduje się w Pekinie, w Chinach. Została zbudowana w 1624 roku za czasów dynastii Quing, znana jest również jako pałac pokoju i harmonii, i jest uważana za jedną z najważniejszych świątyń buddyjskich w kraju.
Przed upadkiem cesarstwa świątynia ta służyła jako cesarska rezydencja i dwór. Dla turystów przybywających do tego kraju świątynia buddyjska jest główną atrakcją. Jej architektura jest połączeniem elementów chińskich i tybetańskich.
Świątynia Angkor Wat
Znajduje się w Kambodży i jest największą buddyjską świątynią w kraju, powstałą w XII wieku. Jest teraz prawdziwym symbolem, ponieważ pojawia się nawet w narodowej fladze. Struktura świątyni ma wpływy kultury hinduistycznej, ale ma dojrzały i wyrafinowany styl angkorański. Otaczające 82 hektary jezioro ozdobione jest formą przypominającego węża półboga z mitologii hinduistycznej znanego jako Naga. Ten architektoniczny klejnot został poświęcony bogu Wisznu i jest reprezentatywny dla góry Meru, która jest miejscem zamieszkania bogów.
Zastanawiasz się czy w Polsce istnieją buddyjskie świątynie, lub organizacje? Artykuł na ten temat stworzył portal www.kielceinformacje.pl
Pagoda Shwedagon
Znajduje się w starożytnej stolicy Birmy, Rangunie, została stworzona na kilku poziomach składających się z różnych świątyń, archeolodzy twierdzą, że ten zabytek powstał między VI a X wiekiem, jednak legenda wskazuje, że jest to starożytna konstrukcja licząca ponad 2500 lat.
Ma 100 metrów wysokości, a najciekawsze jest to, że została w całości pokryta złotem, co jest tradycją zapoczątkowaną przez królową Shin Sawbu w XV wieku, która darował złoto. Od tego czasu wielu monarchów, a nawet Birmańczyków poszło za przykładem królowej Shin i ofiarowało złoto, z którego z kolei zostały wykonane złote płyty, które można dziś zobaczyć na fasadzie pagody.
Pha That Luang
Wientian, Laos – to właśnie w tym miejscu znajduje się ta buddyjska świątynia. Ze względu na ciągłe najazdy w latach 30-tych XX wieku, budynek ten był kilkakrotnie remontowany.
Pierwotnie zbudowana w III wieku jako świątynia hinduistyczna, obecnie jest symbolem narodowym i jest uważana za bardzo ważny buydynek w Laosie.
Podczas inwazji Tajów w 1828 roku została poważnie uszkodzona, ale pod koniec II wojny światowej została odbudowany. Wewnątrz świątyni można docenić wielkie odniesienie do kultury Lao, jej pierwszy poziom ma 67 metrów kwadratowych, drugi 47 metrów kwadratowych, a ostatni 29 metrów kwadratowych.