High Church (Kościół Wysoki)

Jest to kierunek w Kościele anglikańskim skłaniający się ku katolicyzmowi. Przywiązanie do tradycji Kościoła katolickiego przejawia się przede wszystkim w naśladownictwie obrządku, co odzwierciedla się między innymi w używaniu podobnych szat liturgicznych, wystroju ołtarza i całego kościoła (na przykład witraże, świece, obrazy) oraz zachowywaniu zbliżonego porządku nabożeństwa (liturgii).

O High Church

Jak możemy dowiedzieć się z informacji zawartych w artykule na stronie Bez Tajemnic, to poza zewnętrznymi formami nawiązywania do tradycji katolickiej duchowieństwo i wyznawcy High Church (tzw. traktarianie) zachowują wiele elementów doktrynalnych Kościoła katolickiego, między innymi wierzą w działanie Ducha Świętego, przyjmują sakrament prywatnej pokuty (poza powszechną) i eucharystii, a także odwołują się do spuścizny Kościoła wczesnochrześcijańskiego i znanych postaci Kościoła katolickiego (świętych), w większości uważają papieża za rzeczywistego sukcesora Chrystusa i apostołów (choć nie poddają się jego zwierzchności). Do innych cech zbliżających go do Kościoła katolickiego należy schemat hierarchii duchowieństwa i tworzenie wspólnot zakonnych.

High Church ukształtował się w XVII wieku, znajdując poparcie głównie wśród ludzi wysoko urodzonych (stąd nazwa: high – wysoki), w szczególności związanych z dworem. Duchowieństwo High Church zawsze popierało ścisły związek Kościoła z władzą królewską, zbliżając się do ugrupowania torysów. Duży wpływ na rozwój High Church miała działalność ruchu oksfordzkiego stworzonego w 1833 roku przez księży J.H. Newmana i E.B. Puseya, nawołujących do odnowy religijnej i wzmocnienia autorytetu biskupów. Obecnie High Church jest bardzo popularnym kierunkiem w niezwykle zróżnicowanym Kościele anglikańskim. W jego nurcie występują silne dążenia ekumeniczne.